ዘመን ፍጡር ኮይኑ ንፍጡራን ጠቐመ
√ በስመ ሥላሴ!
√ ዘመን ፍጡር'ዩ፡ ክፍለ-ዘመን'ውን ኢድ እግዚኣብሔር'ያ ሰሪሓቶ፡፡ ዓመታት ኩላቶም ኣብ ዓይኒ እግዚኣብሔር ቁጹራት'ዮም፡ እዚ ድማ ባዕሉ ፈጣሪ ስለዝሰረሖም'ዩ፡፡ ኣዋርሕ፡ ሰሙናት፡ መዓልታት፡ ለይትታት፡ ሰዓታት፡ ደቓይቕ፡ ካልኢታት ኬክሮሳት ኩላቶም፡ ከም ኩላቶም ፍጥረታት ካብ ጥንቲ ኣብ ሕልንኡ ተዓቒሩም ዝነበሩ፡ ድሓር ድማ ኢድ እግዚኣብሔር ዝሰረሐቶም ፍጡራት'ዮም። ፍጡራት ብምኻኖም ከኣ፡ ንዓና ንፍጡራን ከም ንጥቀመሎም ገይሩ ሃበና እግዚኣብሔር።
ኣብ'ዚ ዓንኬለ-ተጠቃምነት'ዚ ክንዮ ሰብ ሓሊፍና፡ እንሲሳታት ከይተረፈ ብግዝያት ተጠቀምቲ ኮይኖም ምህላዎም ከነስተብህል ክኢልና ኣለና። ንኣብነት እነገሊኣቶም እንሲሳታት ለይቲ ቀትሮም፡ እነገሊኦም ድማ ቀትሪ ለይቶም፡ ገሊኣቶም ብርሃን ጸልማቶም፡ እነገሊኦም ድማ ብዘይብርሃን ተወር ክብሉ ዘይክእሉ ኮይኖም ተፈጥሩ። እዚ ድማ ዘዕርፍሉን ዝምእርሩሉን ግዜ ፈሊጡም ይጥቀሙ ምህላዎም'ዩ ዘረድእ።
√ ደቂ ሰባት ንዘመናት ክድነቑዎምን ከኽብርዎምን እንከለዉ፡ ፍጡራት ምኻኖም ዘንጊዖም ኣይኮኑን። ብፍላይ ገለ-ገሊኣቶም ዕለታትን ዓመታትን፡ ኣብ ልቢ ደቂ ሰባት ፍሉይ ክብርን ጦብላሕታን ሃይልይዎም፡ ኣብ ኣእምሮ ደቂ ሰባት ከኣ ዓቢ ቦታ ረኺቦም ክንርኢ እንከለና፡ ወዲ ሰብ ንዘመናት ልዕሊ ፈጣሪ ገይሩ ስለዝሰረዖም ወይውን ኣብ እግዚኣብሔር ዘለዎ ኣምልኾ ስለዝተዛበዐ ኮይኑ ኣይኮነን። እንታይ ደኣ ንዘመናት ክሓስቦም እንከሎ፡ ንዖኦም ዝሰረሐን ዝሰረዐን ፈጣሪ ኣብ ኣእምርኡ ስለዝቕጀሎ'ዩ። ፍሉያትን ክቡራትን ዕለታት ንሓድሕዶም ዝበላለጽሉ ምኽንያት፡ እግዚኣብሔር ኣበላሊጹ ስለዝፈጠሮም ዘይኮነስ፡ ኣብ በበይኖም ግዜያት በበይኑ ዝኾነ ዓበይቲ መንፈሳዊ ክብርታት ከምዝኽሰቱ ስለዝገበረ'ዩ። ኩላቶም ዕለታት ከም ኩሉ ፍትረት፡ ክብርን ዕብየትን እግዚኣብሔር ዝትርኹ ዓበይቲ ተነበብቲ መጽሓፍቲ እካ እንተኾኑ፡ብፍላይ ገለ ገለ ዕለታት ግን፡ ኣብ ርእሲ'ቲ ከም ኩሎም ዕለታት ዘለዎም ክብሪ፡ ፍሉይን ጉሉሕን ፍጻሜታት እግዚኣብሔር እናዘከሩ ባርኾቱን ጸጋታቱን እንቕበለሎም ኮይኖም ኢና እንረኽቦም። ከም ኣብነት፡- ዘመነ ዮሓንስን፡ ዓውደ-ዓመት ቅዱስ ዮሓንስን፡ ወርሐ መስከረም ዕለት ሓደ ዕለተ ሰንበትን፡ ሓደ ካብቲ ዓበይቲ ጥቕምታት ናይ ዘመናት፡ ንደቂ ሰባት ዝህብዎ ዓቢ እጃሞም ተዘኪሩ፡ ብኡኡ መጠን ድማ እዞም ከም ኣብነት ዝተጠቕሱ ዕለታት'ዚኣቶም ዝፍንውዎ ዓቢ መንፈሳዊ ቃጭል ከምዘሎ ኢና ነስተብህል።
√ ግዜ ነዊሕን ተመጣጥን እካ እንተኾነ፡ ዝውደኣሉን ዝሓለፈሉ እዋን ግን ኣሎ። ከምኡ ተዘይኮውን ነይሩ፡ መዓልቲ ኣይመስን'የ፡ ኢላ ወትሩ መዓልቲ ምኾነት፡ ለይቲ'ውን ኣይወግሕን'የ፡ ኢላ ወትሩ ንጸልማትነት ምመረጸት። ወቕትታት ናይ ዓመት፡ ከረምቲ፡ ቖውዒ፡ ሓጋይ ፅድያ፡ ከከም ግዚኦም ክሓልፉን ክቀዳደሙን ኣይምተበረሆምን ነይሩ። ኩላቶም ግን ሓለፍቲ ምኻኖም ንክትርኹ ዝተቐረቡ እንክመስሉ ዝተመደበሎም ሰዓት መምስ ኣኸለ ይውለዱን ይሓልፉን ኣለዉ። ኣብ ታሪኽ ተፈጥሮ፡ ግዜ ብክልተ መልክዕ ክምዘኑ ይከኣሉ ኢዮም። ቅድሚኡ ግን ቅድሚ ምፍጣር ዓለም ዘሎ ንውሓተ ዘመን ጽማቕ ርድኢት ክህልወና ባህርያዊ'ዩ፡፡ እዚ ማለት፡ ቅድሚ ምፍጣር ዓለም ዝነበረ እዋን፡ "በዚ ዕለት'ዚ በዚ ግዜ'ዚ!" ተባሂሉ ክንገር ኣይከኣልን'ዩ። ማለት ዕለትን ግዜን የብሉን። ምኽንያቱ ግዜ ኣይተፈጥረን ነይሩ። ግዜ ስለዘይነበረ ግን ፈጣሪ ኣይነበረን ማለት ኣይኮነን። ቅዱስ ዮሓንስ ወንጌላዊ፡ ንጅማሬ ፈጣርን ፍጥረትን ከሰማምዕም እንከሎ፡ "ብመጀመርያ ቃል ነበረ" ኢሉ ወንጌሉ ፈለመ። "ቃል መዓስን ኣበየናይ እዋንን'ዩ ነይሩ?" ኢልና ሕቶ እንተልዒልና ግን መልሲ የብሉን። ምኽንያቱ ቃል ፈጣሪ'ዩ፡ ፈጣሪ ድማ ጥንታውነቱ ኣይፍለጥን'ዩ። ስለዚ እታ "መጀመርያ" እንትብል ሓይለ ቃል፡ መጀመርያ ዘየብላ መጀመርያ ማለት ምኻና ግሁድ'ዩ። በዚ መሰረት ቅድሚ ምፍጣር ዓለም ንዘሎ ዘይቁጸርን ንህልውና ፈጣሪ ጥራይ ዝውክልን መጀመርያ ዘየብሉ ግዜ'ዩ።
√ ቀጺሉ ቅዱስ ዮሓንስ ፡"ብኡኡ ኩሉ ኮነ!" ኢሉ፡ ኩላቶም ፍጥረታት ንግዜ ምስኣቶም ሓዊስካ፡ ዝፈለምሉ ጅማሬ ከምዘለዎምን፡ ፈጣሪኦም ድማ ቃል ምኻኑን ነገረ። ካብ'ዚ እዋን'ዚ ጀሚርና ድማ ደቂ ሰባት፡ ታሪኽን ኣመጻጽኣን ፍጥረታት ክንትንትንን ክንመሃርን ክኢልና። እዚ ዘመን'ዚ ፍጡር ብምኻኑ ዝተገደበ ዕድመ ሒዙ ይርከብ፡ ማለት ቀዳማይ ግድቡነቱ ክሳብ ምጽኣተ እግዚኣብሔር'ዩ። ካልኣይ ግዱብነቱ ድማ ድሕሪ ምጽኣት ዘሎ ግዜ 'ዩ። ክሳብ ምጽኣተ ክርስቶስ ዘሎ ዝመን፡ ነነፍሲ ወከፍ ዕለታት፡ ብዘይካ ኣስማቶም ጥራይ ተመሳሳሊ ክኾኑ ተዘይኮይኑ፡ ነናይ ገዛእ ርእሶም መልክዕን ውቃበን ሒዞም ከምዝህሉ ኢዩ ገይሩ እግዚኣብሔር።
√ እቲ ሓደ ድማ፡ ድሕሪ ምጽኣት እግዚኣብሔር ዘሎ ዝመንዩ። እዚ ድማ ምስ'ቲ ቅድሚ ምፍጣር ዓለም ዝነበረ ዘመናት ክመሳስል ይኽእል'ዩ። ማለት ምንም እካ ጅማሬ እንተለዎ መወዳእታ ግን ዘየብሉ ብምኻኑ ጫፍ ንውሓተ ዕድሜኡ ከመሳስሎ ይኽእል'ዩ። መወዳእታ ስለዘየብሉ ግን ድሕሪ ምጽኣት ክርስቶስ ዘሎ ዘመን እግዚኣብሔር "ክልክዖ ኣይክእልን'ዩ!" ክንብል ኣይከኣልን። ምኽንያቱ ርሑቕ ከይከድና ንሕና ደቂ ሰባት እካ፡ "ድሕሪ ምጽኣት ዘሎ ዘመን፡ በዚ ግዜ'ዚ'ዩ ጀሚሩ!" ኢልና ክንትርኽ ኢና። ድሕሪ ምጽኣት ቆጺርካ ዘይውዳእ፡ ሓንቲ መዓልቲ ኮይኑ ዝቕጽል'ዩ። እዛ ዕለት እዚኣ ሊቃውንት ቤተክርስትያን "ሰንበት ኢያ" ይብሉ። ማለት ኩሉ ግዜ ቅዳሴ፡ ወትሩ ምስጋና ወትሩ ስባሔ ወትሩ ኣምልኾ ኢዩ ክህሉ። ኣብ'ቲ ሓደ ዓለም ማለት ናይ ሓጥኣን ስፍራ፡ ኣብ ገሃንመ እሳት ድማ ወትሩ ስቅያት ብዘይዕረፍቲ ኣውያት ኢዩ ክኸውን። ኣብ ክልቲኣቶም ዓለማት፡ ኣብ መንግስተ ሰማያትን ኣብ ገሃንመ እሳትን ግን፡ ገደብ ዘየብሉ ዘመን ኢዩ ክኸውን። እግዚኣብሔር ኣምላኽ፡ ብንስሓ ተሓጺብና ኣብ ቅድሚኡ ዘይትሓፍር ነፍሲ ክዕድለና፡ ቅዱስ ፍቓዱ ይኹን።
ወስብሐት ለእግዚኣብሔር!
ሕቱም-መጽሓፍ!
